Bir demet sevgiyle gelip ruha üflenen bir nağmeydi tüm sesleri. Sevmek ve sevdirmekti niyeti. Belki var olmaktı kucağında. Titreşen her dalda, sessiz sahilin her dalgasındaydı hisleri. Bilinmek, belki başını arkaya atıp sadece gülmekti huzuru. Kim bilir kaç defa dokunmuştu kalbe, kim bilir kaç defa beklemişti. Dökülüverdi bir bir. mısra mısra.....